Ik zit toch maar mooi in Swaziland!

Afgelopen week blijkt dat 1 mei een feestdag is. Vrijdag een extra vrije dag waar ik niet op gerekend had. Het verloop van het begin van de week kennen jullie en woensdag werden we op kantoor samen geroepen door Vama voor een brainstormsessie over het plan dat SWAMMIWA een landelijke bijeenkomst organiseert samen met bestaande partners van ontwikkelings-/ belangenorganisaties om beleid van de overheid te beinvloeden. Het was leerzaam en leuk om te doen, het heeft heel de dag geduurd en kwam net als alle andere ‘prioriteiten’ op als k……
Aangezien betrokken collega’s en ik eerder andere dingen gepland hadden heb ik me op donderdag niet te druk gemaakt over wat ikzelf vond dat af 'moest' en het maar eens laat gebeuren. En ja hoor, mooie stappen gemaakt in het kader van organisatie- en administratiestructuur samen met Phindile, Pureen en Bongiwe. Ben er inmiddels ook een beetje uit voor mezelf dat Vama heel goed weet wat hij wil en kan op gebied van resource mobilisatie en me met name blijf richten op kantoor en de mensen. Ondersteunen in groei van mens en organisatie en de wens daarmee zowel Vama als de “WHY” van SWAMMIWA beter te faciliteren. Workshop was een prima opmaat om bewust te zijn van noodzaak van advocacy en resource mobilisatie, net als wat er aan middelen en inzet voor nodig is. Als Vama merkt dat het binnen beter werkt kan hij misschien ook beter loslaten. Kortom betrekken, bespreken, benoemen wat er gebeurt en doorgaan met de organisatiestructuur (i.s.m. alle kantoormedewerkers) die ik al eerder bevestigd heb aan Vama.

Die dag ook de volgende ontdekking in Swaziland geboekt met als bestemming Mantenga Lodge in Ezulwini, omdat daar vlakbij “The Cultural Village” ligt met allerlei cultuurweetjes en traditionele activiteiten en de Mantenga waterval. Vrijdag heb ik thuis bijna heel de dag gedaan (veel pauzes) over het poetsen van mijn huis en gelezen. Lekker weer helemaal bij en klaar voor vertrek. Zaterdag heel op het gemak gedaan en zat om 9 uur in de combi naar Ezulwini. Eitje. Alle tijd en als blijkt dat ik (als ik er toch ben) daar nog iets anders wil bezoeken en het te krap tijd wordt, boek ik een nacht extra en ben ik later op mijn werk maandag. In ieder geval rustig aan, breekt het lijntje niet.
Mantenga Lodge kijkt uit op “Execution Rock” (waar ruim 100 jaar geleden o.a. moordenaars zelf naar de rand moesten lopen om zichzelf in de dood te storten). Deze heb ik eerder van de andere kant beklommen in Mlilwane Wildlifepark met de mountainbike (op aan de hand en top niet gehaald ;-). Spullen in de kamer, Wifi aangezet en updaten maar! Duurt zoals gebruikelijk een eeuwigheid en heb heel de zaterdag bij het zwembad, op het terras gezeten en de “Execution Rock” in verschillend zonnelicht bewonderd. Culturele dorp is er zondag ook nog dus ‘go with the flow’. ‘s Avonds heerlijk gegeten, foto’s bijgewerkt op mijn MacBook op het terras en raak aan de praat met Jan uit Finland. Het blijkt dat hij ruim 40 jaar geleden met 25 Finnen voor het werk naar Swaziland verhuisd is en hier een tijdje heeft gewoond. Hij woont nu zo’n 9 jaar in Namibie en heeft net een paar maanden op een motor door Zuid-Amerika getrokken. Zijn motor staat vast bij de douane in Johannesburg en hij moest ergens verblijven tot maandag iedereen weer aan het werk gaat. Dus koos hij zijn favoriete stek in Swaziland. Vond ik ook een goede keuze aangezien we leuk gekletst hebben tot zijn afspraak kwam. Hij heeft kleurrijke ervaringen, een heel breed levensverhaal (teveel om op te noemen) en is mijn volgende onverwachte en bijzondere ontmoeting.
We troffen elkaar weer bij het ontbijtbuffet en hij vroeg wat mijn plannen waren voor zondag. Het cultureel dorp en de waterval stonden op mijn ‘lijstje’ en hij bood aan om wat van de omgeving te laten als ik dat oke vond. Hij pakte de kaart erbij en wees de route aan via Maguga Dam en Piggs Peak (waar de community van Phindile is in het hoge noorden) om vervolgens terug te rijden naar Foresters Arms waar je in een prachtig natuurgebied heerlijk kunt lunchen. Moest even omschakelen (loskomen van eigen ‘plan’) en bedacht: dat dorp loopt niet weg, ik weet nu waar het is en kan er een dagbezoek van maken en deze dingen op de kaart wil ik ook graag zien. Hoe te gek is het om dat in een eigen tempo/tijd en volgens eigen route met een kenner te kunnen doen in plaats van met de combi (Swazi OV) die rijdt als hij vol is. DOEN! Lang verhaal (nog niet echt) kort: Veel achtergrond informatie langs de route, regelmatig gestopt op sightseeing plekken die ik echt niet zou bedenken, leuke tips voor de komende maanden, grenspost bezocht (daar zat dichtsbijzijnde tankstation en meter gaf al 0 lt aan), Swazi dame een lift gegeven etc.
Voor hem was het geloof ik een soort van memorylane en ik beleefde het mee. Redelijk laat bij Foresters Arms en werd verrast door mooi hotel/restaurant met lunch in buffetvorm, een kok aan de bakplaat en teveel om uit te kiezen. De Engelse eigenaresse heet Jan welkom als een oude bekende. Alles liep uit en het was ineens na 16.30u, dus op tijd bij de combi om voor het donker thuis of zelfs in de combi te zitten, ging hem niet worden. Ik dacht geen haast, ik heb mijn spullen bij me en kan hier misschien wel overnachten. Overlegd wat uitkomt in de planning en gecheckt of er voldoende kamers zijn. Nhlangano ligt op de route naar Johannesburg (via Piet Retief) en Jan bood aan me de volgende dag in Nhlangano af te zetten. Wat een luxe!
Van alle landen die ik had kunnen treffen voor mijn plaatsing voel ik me zeer bevoorrecht dat ik in Swaziland ben.

Twee jammertjes te melden:
• De Putsi vlieg die eitjes legt in je kleren aan de waslijn heeft huidgehouden op nummer 6. Liever lui dan moe, heb ik in het begin aan Eunice gevraagd (van het voormalig gastverblijf) hoe het zit met die vlieg in Swaziland en of ik echt alles moet strijken (incl. ondergoed, sokken etc.). Zij zei van niet. Had ik maar beter geluisterd naar mijn eigen voorbereiding en better safe than sorry bedacht, categorie stom. De uitslag op mijn lijf blijkt van het werk van die vlieg te komen en is gelukkig goed en snel te genezen vertelde de dokter gisteren.
• Mijn MacBook krijg ik, zelfs met expert hulp uit Nederland via Skype (dank je X), officieel niet meer aan de praat. De update het afgelopen weekend was waarschijnlijk iets teveel van het goede voor de mijne. Vet balen, want al mijn foto’s, verhalen, gezichten met namen volledig bijgehouden zijn nu mogelijk foetsie. De enige oplossing die misschien nog uitkomst biedt is een Apple Store. Dichtsbijzijnde zit in Durban, Johannesburg of Pretoria. Dus als ik toch minstens 5 uur in een combi (enkele reis) stap lijkt Durban en strand me de beste optie. Wordt vervolgd………..