Swaziland en Nhlangano ik kom er aan

Hier zit ik dan in het kantoor van SWAMMIWA en heb bijna iedereen weer gezien. Dansend gehugd en waanzinnig blij om elkaar weer te zien. Niemand uitgezonderd. Fijn dat het vaste team er nog is van vorig jaar. Het is vrijdag en ben voor het eerst weer terug in mijn dorp (Nhlangano). Heerlijk om uit de combi (Afrikaanse OV) te stappen en onderweg al bekende gezichten te begroeten. Buschauffeur, mensen op de markt, de (toen) dakloze man die me steevast met ‘Holland’ begroette.

Sinds vorige week veel gebeurd en zoals gewoonlijk hier en daar verrassend. Na mijn hotel actie vorige week donderdag, en ik mijn blog kon bijwerken, ben ik op vrijdag van Kaapstad naar Johannesburg gevlogen. Gabriele, Italiaanse stagiair die ook in Airbnb verbleef, had me de Uber app uitgelegd. Na mijn eerste succesvolle ervaring met Airbnb nu ook mijn eerste ervaring met een Uber taxi. Echt te leuk! Je telefoon weet waar je staat, je geeft het adres in waarheen je wilt gaan, in je scherm zie je autootjes rijden op de kaart en hoe ver ze van je vandaan zijn. Je krijgt een schatting van de kosten en ziet als je ‘bestel’ intoetst de foto van de chauffeur, de auto en het kenteken verschijnen die je ophaalt. Alles klopte, ik stapte in en betaling gaat via je creditcard. Einde rit geeft chauffeur in dat alles goed is en meteen krijg je een verzoek om een referentie. Makkelijk, veilig en erg goedkoop. Deze chauffeur gaf me de tip naar een rugbywedstrijd te gaan. De Lion’s (Joburg thuiswedstrijd) speelden tegen de Hurricanes uit Australië en mocht ik niet missen.

Dus mijn ultieme Johannesburg ervaring is deze rugbywedstrijd geworden. Ik zat naast een paar fanatiekelingen en heb (naast een veld stoere mannen) gratis vermaak gekregen, inclusief cheerleaders en een huwelijksaanzoek op het veld in de pauze.

Weekend in Johannesburg gebleven voordat ik doorreisde naar Swaziland. Misschien hier ook nog mensen ontmoeten van SAT of IOM. Helaas niet gelukt, maar ik ben nog niet weg en moet nog een paar keer via Johannesburg reizen als ik naar Lesotho ga. Ik zat in een fijn, rustig en veilig hotel in deze giga stad waar ik me prima vermaakt heb in de zon en een winkelcentrumpje in de buurt. Is toch maar afwachten wat het wordt als je kort van tevoren iets online boekt in een stad waar je niks kent en veiligheid een ding is.

Als het moment om te vertrekken op maandag nadert stijgt de spanning. Omdat het vertrek vanaf Park Station hartje Johannesburg spannend is en omdat ik niet kan wachten om de Swazigrens te passeren. Toen ik eenmaal mijn ticket had en in de combi zat wist ik dat het goed kwam. Zo’n 6 uur later feest van herkenning. Rode grond, drempels en koeien op de snelweg, lucht van brandend hout, braaiplekken, vriendelijke mensen enz. Snel een nieuwe SIM kaart gekocht om bereikbaar te zijn.

Vama Jele (manager van SWAMMIWA) had me gevraagd om deel te nemen aan de evaluatiebijeenkomst van de samenwerking tussen SWAMMIWA en VSO/IOM en er zouden veldbezoeken aan een paar IGA’s (Inkomen Genererende Activiteiten) zijn. Heel bijzonder dat uitgerekend mijn aankomst in Swaziland samenvalt met deze bijeenkomst op dinsdag en woensdag. Het blijkt een erg groots georganiseerde bijeenkomst te zijn met alle partners en key stakeholders van overheden, hulporganisaties, andere mijnwerkers organisatie, leden van het parlement. VSO, IOM en SWAMMIWA hebben verteld wat de uitkomsten zijn van het POPA (Phoning Out Poverty & Aids) project en allen wat de geleerde lessen zijn om een volgende keer anders te doen. Het was gaaf te zien dat dit op zo’n professionele manier werd afgerond. In totaal 8 IGA’s op een goede manier gestart en 7 zelfstandig draaiend. Groentetuin IGA lees je zo hoe dat is afgelopen.

Was een beetje vergeten hoe fijn het hier verloopt met aandacht voor elkaar, geen gemopper als het anders of uit de tijd loopt (toch doorpakken) en regelmatig afstemmen over het verloop van het programma en inhoud als het afwijkt. En uiteraard begonnen en afgesloten met een gebed door willekeurig een van de aanwezigen.

Tijdens de veldbezoeken hebben we net die drie IGA’s bezocht die ik al een of meerdere keren bezocht had vorig jaar. Dubbel leuk dat de geitengroep bijvoorbeeld van toen 54 geiten inmiddels op 72 geiten zit en inderdaad onderweg is naar de 100. De dairygroep (begonnen met 4 koeien) heeft nu 6 koeien en binnenkort geboorte van kalfje. Er werd uitgebreid stilgestaan bij dat de groepen nog compleet zijn met de mensen die het ook gestart zijn (is niet vanzelfsprekend), ze gezondheid (HIV/AIDS/TB) actief bespreken en ze het fantastisch gedaan hebben met (op eigen initiatief) ondersteuning van lokale overheden, studenten van universiteit of andere samenwerkingsvormen om het duurzaam te krijgen en te houden. De hele zomer (onze wintertijd) en nog steeds heeft het niet geregend. De droogte maakt het lastig om te overleven. De groentetuingroep is daar de dupe van geworden. Deze IGA heeft de droogte niet overleefd en bestaat niet meer. De rivier liep droog en andere watervoorzieningen waren te ver weg. Ze denken er nu over een kippenbedrijf te beginnen. Met wat ze geleerd hebben om iets op te starten en wie daarbij te betrekken misschien toch duurzaam.

Zowel bij de dairygroep als bij de geitengroep kregen we uitgebreid te eten met vlees en sour cream van de eigen groep. VSO, SWAMMIWA (Ndumiso en Vama) en ik kregen van de geitengroep een kado als dank voor alles. Ik was erg verrast. Tenslotte ben ik een passant die het geluk had dat ik er mocht zijn en officieel aan kantoor gekoppeld was dus hier niet direct bijhoorde. Moest aan Charles en Tafadzwa (VSO collega’s verantwoordelijk voor deze IGA projecten) denken die veel betekend hebben in het oppakken, ondersteunen en monitoren van de verschillende IGA’s. Was tof geweest als zij hierbij waren geweest, maar hun opdracht is eind vorig jaar samen met het projectgeld afgelopen en zijn weg uit Swaziland.

Met geld van de Nederlandse ambassade kon het POPA project worden uitgevoerd. Toevallig ben ik Nederlandse en werd gezegd dat ik mijn ambassade kan vertellen hoe het verlopen is. Goed idee en zal na overleg met VSO mijn verhaal bij de juiste persoon onder de aandacht brengen.

Donderdag ook hier feestdag en ik te voet bezocht wat ik vorig jaar nog niet gezien heb in de prachtige omgeving van Malkerns. Het is wel 2 uur rijden van het kantoor in Nhlangano vandaan, maar met de combi door Swaziland rijden is relaxt en mooi. Dus deze vrijdagmorgen om half 7 in de combi bij mij in de buurt ingestapt, overgestapt in Manzini, gewacht tot de combi vol was (om 8 uur ging die) en om 9 uur uur in Nhalangano. Thuiskomen! Ik ben blij dat ik hier gewoond heb. Rustig, overzichtelijk en een echt dorp waar ze elkaar kennen.

Er valt veel meer te vertellen over hoe het de mensen op kantoor vergaan is en waar SWAMMIWA staat. Dat bewaar ik graag voor de volgende keer.

Ik heb mijn verhaal op kantoor kunnen schrijven, maar niet kunnen plaatsen bij gebrek aan internet. Is niet veranderd en dacht op zoek te moeten naar een internetplek.

Gelukkig heb ik het getroffen met mijn Airbnb Esther’s Lodge in Malkerns. Ze halen en brengen me naar de doorgaande weg (Lodge ligt 3 km de binnenlanden in) en zijn heel attent met vinger aan de pols houden als ik later dan gedacht terugben. Ze hebben daar goede wifi (wel traag, maar dat hoort bij Swaziland, hij werkt) en, JAWEL!, ik mag vanavond de laptop lenen. Hierbij mijn tweede verslag van tot nu toe een zeer geslaagde vakantie.

Foto's lijkt nu niet te lukken. :-( Laterrrrr.