De eerste week voorbij, wat een week! Deel 1

Lieve lezers, ik had me echt voorgenomen om het kort en krachtig te houden. Dat is namelijk volgens mij leuker 'effe checken' bij een melding van mijn stukje. Er is echter zoveel gebeurd en wil dat graag delen om beeld te geven bij mijn verblijf. Internet is de grootste uitdaging en ik doe mijn best met enige regelmaat korte stukjes te schrijven.

Afgelopen dinsdag hebben ben ik op het VSO kantoor heel warm welkom geheten en uitgebreid voorgesteld aan mensen met heel ingewikkelde namen. Die onthoud ik t.z.t. wel van de mensen waarmee ik te maken heb. Daarna ben ik verder wegwijs gemaakt in de regels van veiligheid, gezondheid, verwachtingen in contact met de landen manager, het VSO kantoor en de financiële afspraken. Die dag hoorde ik ook dat op woensdag om 16.00 uur mijn vliegtuig vertrekt naar Swaziland om daar uitleg te krijgen bij mijn opdracht in Nhlangano (mijn thuisbasis zuidwest in Swaziland 12 km van grens met Zuid-Afrika). 

Woensdagochtend liep ik te sjouwen met 2 X 23 kg koffers en een rugzak naar het VSO kantoor en werd ik spontaan geholpen door een nette dame die me uitlachte en zei dat dit echt niet kon. Het was al heet en het zag er waarschijnlijk ook niet uit, maar ik vond het te suf om voor twee straten (het is me wel aangeboden en snap nu waarom) een taxi te laten bestellen door VSO.

Beide dagen heb ik samen met Tsitsi Gwenzi, de VSO-er die naar eenzelfde soort organisatie gaat in Lesotho, en iemand van kantoor geluncht.  We vielen woensdag met ons neus in de boter, omdat er een kantoor maandoverleg was precies op die dag. We mochten aansluiten en hebben heerlijk in de schaduw buiten gezeten. Na een voorstelronde door iedereen, vertelden we allemaal waar we mee bezig zijn of gaan. Ik vind het leuk hierdoor een beter beeld te hebben bij hoe VSO als organisatie is opgebouwd en waar ze mee bezig zijn. Het is erg goed georganiseerd en er worden o.a. mooie programma’s voor weduwen, wezen, zieke (ex-)mijnwerkers opgestart. Nederland geeft ook geld aan de programma’s bij SWAMMIWA (zie de intro van mijn reis voor uitleg bij deze ex-mijnwerkers organisatie) waar ik voor ga werken. Het valt op dat ze tijdens zo’n overleg en in gedrag naar elkaar toe elkaar veel bedanken, de tijd nemen om te luisteren en zo beleefd zijn. Erg relaxt.