Mijn eerste weekend. Rust, huishouden, ontdekken.

Tot 13.30 uur op zaterdag bezig geweest om mijn blog geregeld te krijgen. Helaas ook het internet cafe kampt met dezelfde kwaliteit van verbinding. Wat doe je dan? Weekend vieren, want het ging ‘m gewoon niet worden. Plus maandag gaan we toch naar Pretoria met naar verwachting goede wifi. Het voelt dan nog net voldoende op tijd om mijn stukken te plaatsen. Naar huis gewandeld door het dorp, een zonnehoed gekocht op advies van Vama voor de hitte en in de tuin gaan zitten onder een boom om te lezen. 
Lang leve de e-reader! Wat fijn dat ik die goed gevuld bij me heb.
Die middag heeft Eunice van het gastverblijf me de washoek in huis laten zien en heb ik mijn eerste handwas gedaan. Dat is lang geleden! Wen er maar vast aan haha.
De meneer uit de winkel van de zonnehoed komt uit Bangladesh en stond samen met vrouw en broer ineens in de tuin. Zijn vrouw vond blijkbaar een bepaalde boom mooi. Hij bleek in het gebouw naast mijn gastverblijf te wonen en na een korte kennismaking nodigde zijn vrouw me uit om echt Indiaas ben hun te komen eten. Ikke mee :-). Slippers uit bij de voordeur, ik moest gaan zitten en kreeg direct drinken en eten voorgezet. Hij woont al sinds 2003 in Swaziland, heeft vijf winkels en is 2 jaar geleden naar Bangladesh gegaan om zijn huidige vrouw te halen. Ze is vier maanden zwanger, erg misselijk en trok zich terug in haar slaapkamer. De mannen zijn druk in de keuken en zetten me speciaal aan een aparte tafel waar ik verschillende curry gerechten voorgeschoteld krijg. Zij eten niet mee en vragen regelmatig hoe het smaakt. Het was echt lekker, de situatie in een vreemd huis en zo alleen aan een tafel voelde een beetje ongemakkelijk. Maar voor alles is een eerste keer en “go with the flow” dacht ik.

Normaal gesproken loop ik hard op zaterdagochtend wat er nu niet van gekomen was. Daar komt bij dat ik allerlei beperkende gedachten had als ik ken de weg niet en ik weet niet of het veilig is in mijn eentje. Charles (andere VSO-er) loopt ook hard had ik gehoord. Ik heb hem gevraagd om welke richting en advies. Het is overdag echt veilig zei hij en loop richting Mbabane en terug dan heb je een mooi route. Er was geen excuus meer ;-) om niet te gaan en ik had er echt wel zin in. 7.00 uur op straat en hardlopend een dicht-bij-huis-rondje door het dorp. Dat was fijn en ga ik als ik terug ben uit Pretoria zeker regelmatig in de ochtend doen.

Iemand had me verteld dat het goed is om hier een kerk op te zoeken. Mensen uit een hechte kerkgemeenschap kunnen handig zijn in je netwerk. Ik heb de kerk bezocht naast mijn mogelijk toekomstige verblijf. Eunice vertelde dat daar de mis in het Engels is. Wat een belevenis! De predikant vertelt het woord van God, zoals je op tv ook wel eens ziet, krachtig door een microfoon regelmatig afsluitend met Halleluja!!! Zij werd de hele tijd begeleid door een orgel en als het koor zong kon ik het niet laten zachtjes mee te zingen. Allemaal prachtige stemmen en opzwepend met de tekst op een tv scherm achter het podium.
De rest van de dag gestreken, herstelwerk gedaan met naald en draad, koffers omgepakt en veel gelezen. Just like any other weekend misschien wel?