Over de helft, nog genoeg te doen

Tjemig de pemig, ik heb er alweer 14 weken op zitten. Nu dus over de helft. Het lijkt veel langer. Er is zoveel gebeurd. Wat betekent dat er in de andere helft ook heel veel kan gebeuren. Mooi, want er is nog genoeg werk aan de winkel.
Ik merk dat dingen op z’n plek vallen en ik meer in het ritme van hier begin te passen. Hangt dan misschien toch samen met de ‘onthaasten en wennen’ standaardperiode die me eerder verteld is?

Afgelopen week was een toffe werkweek doordat:
• we wel een vergadering hebben gehad (niet helemaal waar ik inhoudelijk op gehoopt had, maar wel met advocacy verbonden);
• mijn budget van uitgaven is goedgekeurd;
• Ndumiso (programma manager) en ik een standaard SWAMMIWA presentatie hebben gemaakt;
• we een bezoek hebben gebracht aan een mogelijke partner;
• en twee jarigen hadden.

Niemand viert hier zijn verjaardag. Voor wie me een beetje kent weet dat ik mijn verjaardag vieren heel leuk vind. Charles heeft hier baanbrekend werk verricht als VSO–er en is een fijne collega. Ik wist dat hij jarig was geweest op zaterdag en vond het leuk om het te vieren en een taart te kopen. Toen bleek ineens dat Thulani op 6 april, Vama op 11 april en Mangaliso op 30 april jarig waren geweest. Jammerrrr, te laat. Ayanda bleek op woensdag jarig te zijn. We hebben die dag allemaal een klein bedrag bij elkaar gelegd en ook voor hem een taart gekocht. Was gezellig met zingen en feestmuts. De heren zaten niet te wachten op een feestmuts, maar Vama vond het nodig en heeft er een gemaakt.

Maandag wilde ik graag het afgesproken overleg hebben met het team. Het werd ‘m niet, omdat……tja…….???? Omdat het dan gewoon zo loopt dat het niet gebeurt en pushen heeft geen zin.
Dinsdag riep Vama iedereen bij elkaar (net zoals voorgaande onaangekondigde overleggen) en hebben we het gehad over wat SWAMMIWA anders doet dan de rest op het gebied van TB. Waarmee maken wij het verschil?! Dat was wel weer mooi, want we willen met z’n allen groeien naar een boodschap en evenzo gepassioneerd over hetzelfde kunnen praten als Vama. Dus toch een beetje mijn overleg inhoud gehad ;-). Het is ter voorbereiding op een landelijke bijeenkomst de komende maand. SWAMMIWA initieert dit om met overheden, NGO’s en internationale belanghebbenden zoals VSO en International Migrant Organization (IOM) beleidsgaten te identificeren. Ndumiso zal in een panel mee discussiëren en dan helpt de juiste mindset en deze gezamenlijke voorbereiding.
Woensdag was de standaard SWAMMIWA presentatie af en konden we die eventueel gebruiken bij het bezoek op donderdag aan de Foundation for Socio Economic Justice in Manzini. De presentatie was nu niet nodig en we hebben de afspraak afgesloten met het mogen schrijven van een voorstel. Onze gesprekspartner bood aan de inhoud vooraf te beoordelen zodat de best mogelijke versie bij de beslissers terecht komt. Top! Goed gevoel en leuk om als vanouds “op bezoek” te zijn.
Wel apart hoe we erbij zitten (zie foto, dit bleef zo, ook toen gesprekspartner binnen kwam) en hoe zo’n proces van uitgebreid voorstellen weer gaat. Ik zit dan te stuiteren op mijn stoel met allerlei brandende vragen, hopend dat het goed wordt opgevat. Vama had geen reden om bij te sturen, vertelde hij later, dus prima en leuke ervaring.
We hebben daarna met z’n vieren gegeten bij KFC, omdat de afspraak laat was. In Swaziland gaan afspraken gepaard met lange reisafstanden en budgetteer je, naast transportkosten, altijd een maaltijd.

De week positief afgesloten met de opmerking van Vama dat er best veel aan het onderwerp advocacy opgehangen kan worden. Structuur en organisatie ontwikkeling zijn namelijk ook van belang om het goed neer te zetten.
Precies! Vind ik ook.

Dit weekend twee heerlijke doodgewone dagen gehad. Yoga, hardlopen, wassen, kerk, lezen en vooral genieten van het mooie weer. Tweede pinksterdag kennen ze niet dus maandag weer aan de slag.