Winterrrrr

Hahaha, moeder ligt nog net niet met de wollen onderbroek aan in bed, maar deze week slaap ik wel voor het eerst met sokken aan en een kruik onder de dekens. Winter hier betekent overdag droog en over het algemeen zonnig weer met af en toe wat wolken. Zonder regen is het overal extra stoffig door de zandwegen die Swaziland rijk is. Afhankelijk van de wind en de wolken is de gevoelswaarde tussen de 15 en begin 20 graden. Zodra de zon achter de wolken zit of vanaf 17.00 uur wegzakt is het gewoon koud en daalt het naar zo’n 5 graden (schat ik). Centrale verwarming is hier niet. Nu zitten de meesten met vest of jas aan op kantoor en doe ik extra lagen kleding aan als ik thuis ben.

Afgelopen week met name drie dingen: het EU bezoek, Pureens afscheid en hoe Tafadzwa participatie aanpakt.
Het bezoek op dinsdag aan de EU ambassadeur was een bijzondere ervaring. De voorbereiding was goed. Vama heeft maandag zijn eigen presentatie met het team doorgesproken. Het was een EU-waardig verhaal vanuit breder perspectief over de issues waar mijnwerkers en hun families mee kampen. Uit dit overleg is een sheet toegevoegd met de focus gebieden van SWAMMIWA. Mijn zwarte jasje (nog steeds in stomerijplastic) had ik meegenomen voor een eventueel officieel moment. Dit is zo’n moment lijkt me :-). Pumps in de rugzak, om 6 uur in de bus en om 8.15 uur in de hoofdstad. Gelukkig ruim op tijd om ons voor 9.00 uur aan te melden.
His Excellency Mr Nicola Bellomo (zo hoort hij aangesproken te worden) heette ons warm welkom, hij praat graag, vertelde waar hij mee bezig is en hoe het werkt op EU niveau in Swaziland. De EU heeft een ‘open-door-policy’ en wil graag ons verhaal horen. Vama heeft zijn verhaal goed over de bühne gebracht. Twee vervolgkansen. We worden toegevoegd aan de maillijst waarmee de mogelijkheid voor een geldaanvraag wordt aangekondigd. Een Europese aanvraagprocedure (of aanbesteding) is een vak apart en is een lastige procedure voor een organisatie als SWAMMIWA. Maarrrrrr laat maar komen, deelnemen aan een trainingssessie vanuit de EU over zo’n procedure is ook al leerzaam. We blijven inzetten voor het hoogst haalbare en merken vanzelf waar het schip strandt.
Daarnaast organiseert Vama samen met de International Organization for Migration (IOM) een nationale ‘Policy Dialogue’ begin juli. Het Nederlandse woord krijg ik er niet voor verzonnen, maar tijdens deze discussiebijeenkomst zullen ministeries, parlementariërs, NGO’s etc. aanwezig zijn. Het doel is middels kennisdeling en paneldiscussies de gaten in het overheidsbeleid te duiden en o.a. te werken aan arbeidsmigratie-, gezondheid- en sociale voorzieningenissues en uitbetaling van waar onze doelgroep recht op heeft. De heer Bellomo vertelde dat hij vanuit de EU een observant wil laten aansluiten. Afhankelijk van de uitkomsten van deze ‘Policy Dialogue’ wil hij eventueel een van onze prioriteiten op zijn agenda voor het overleg met de overheid in oktober 2015 zetten. Als dat geen advocacy is!!! De heer Bellomo bevestigt dat Filip de Loof, die we vorige week spontaan bij de EU ontmoet hebben, de juiste persoon is voor geldaanvragen en sociale zekerheidsissues. Dat is goed om zeker te weten.

Pureen had eind mei haar laatste werkdag. Vrijdag 29 mei was er bijna niemand en het voelde erg kaal dat we niks gedaan hadden als afscheid. Afgelopen donderdag hebben we haar uitgenodigd en alsnog afscheid genomen. Het toffe was dat het team nu completer was waardoor het een beter afscheid was. We hebben verschillende stukken vlees en pap (= gekookte maispoeder) in plaats van taart gehaald om samen te eten. Een goede maaltijd worden ze blijer van. Pureen houdt erg van thee en daarom hebben we haar ook een 4-persoonsset theeservies gegeven.

Tafadzwa had in het begin van mijn avontuur in Pretoria al laten zien dat hij mensen heel slim in de participatiestand krijgt. Ik heb hem deze week gevraagd hoe ik het aan moet pakken om de dingen uit mijn werkplan (besproken en akkoord zijn en gepland staan) in een overleg te krijgen. Denk bijvoorbeeld aan de advocacytool die bijdraagt om de juiste boodschap, bij de juiste organisaties en juiste stakeholders te krijgen. Het antwoord was simpel. Gewoon een tijdstip plannen. Wie er is doet mee en wie er niet is doet niet mee. Ik merk dat ik het op mijn manier in mijn hoofd heb zitten en waar iedereen onderdeel van uit moet maken. Lekker om zo even te horen en de juiste mindset weer te pakken. Ik heb een plan waar Vama en de rest mee akkoord is gegaan en daar gaan we aan werken. PUNT.

Vervolgens heeft Tafadzwa vrijdag het team geholpen een budget te maken voor een project van vijf maanden waar geld van South African Trust (SAT) voor naar SWAMMIWA komt. Mensen in de participatie stand krijgen is een tweede natuur voor Tafadzwa vind ik. Hij vraagt midden in de week wanneer het team er aan wil werken en laat het daarbij. Maakt ze zo nog een paar keer bewust deze week. Vrijdag opent hij zijn laptop en vraagt of format X iets is waarmee ze kunnen werken. Voor je het weet staat iedereen er omheen en wordt er gewerkt aan het budget. Wat hij doet is iets voorstellen door het in een vraagvorm te gieten, complimenten geeft voor ideeën, verschillende mensen achter zijn laptop zet om het zelf te doen, iedereen de ruimte geeft en af en toe zegt dat hij het ook niet weet en toch iets oppert. Heel subtiel en als een team krijgen we het budget op tijd af. Mooi proces en kan ik van leren.

Mijn weekendritueel is gelijk aan dat van vorige week. Het was een toffe week en een ontspannen, heel zonnig (ineens weer veel warmer, net Nederland hihi) weekend.