Lekker gewerkt en tot elkaar komen

Het is een fijne werkweek geweest. Het team heeft gewerkt aan het verslag van drie dagen Policy Dialogue. Ayanda blijkt al veel verder te zijn met de advocacytool dan ik dacht. Samen aanpassingen gemaakt waarmee hij verder aan de slag gaat. We hebben het gehad over het hebben van een ochtendoverleg een of meerdere keren per week. Bij de koffie/thee kunnen we bespreken wie wat te doen heeft, zodat ze elkaar kunnen ondersteunen of mee kunnen denken. Ze vonden het een goed idee en er is enthousiast ingestemd dat ze dat willen doen.

Vama is deze week grotendeels weg, dit keer naar Lesotho. Paar dagen slecht weer gehad (harde wind) en we kropen bij elkaar in een kantoorruimte. Het team was de hele week compleet en het samen zijn levert openhartige gesprekken op. Over privéomstandigheden, de uitdagingen op kantoor en de vanzelfsprekendheid dat iedereen in het weekend maar klaar moet staan. Lastig om dingen die al jaren zo gaan te veranderen. Er wordt over gesproken hoe hiermee om te gaan wat al een stap in de goede richting is. En speciaal verzoek gekregen de Insights workshop nog een keer te doen samen met Vama. Was ik al van plan en nog mooier dat het uit de groep komt. Nou Vama nog.

De armoede in Swaziland is groot en die is ook op kantoor merkbaar. De mensen op kantoor werken allemaal als vrijwilliger. Afhankelijk van een project krijgen sommigen een vergoeding, geen salaris, en sommigen krijgen niks. Phindile is teruggekomen, omdat het werk waarvoor ze vertrok een aantal weken geleden haar echt niet pastte. Ze is na instemming van het team sinds twee weken terug als vrijwilliger en werkt o.a. aan communicatie (brochure, leaflet, PR-teksten).
Redenen dat ze hier werken is dat sommigen blijven hangen na stageperiode, anderen voor de goede zaak voor mijnwerkers, er geen werk is elders, ze ervaring opdoen, een netwerk opbouwen wat kan helpen in de toekomst, ze het leuk hebben met en zorgen voor elkaar. Wie kan neemt soms fruit of brood, pindakaas of worst, thuis gekookte zoete aardappelen mee of net wat iemand kan missen. En af en toe wordt er vlees met pap (gekookt maispoeder) gehaald.
Om rond te komen doen de meesten er iets bij. Bijvoorbeeld Ndumiso maait gras in de zomer, als het gaat regenen wordt hij blij, in de winter heeft hij niks extra’s. Thulani maakt trouwfoto reportages.

Op zaterdag ben ik naar Tendayi (VSO collega) in Manzini op bezoek geweest. Het is heerlijk te ervaren hoe het ritme van het land in mijn systeem zit. Ik wilde vooraf naar Gables, een winkelcentrum in Ezulwini, voor mijn computer en bril. Vroeg vertrokken om op het gemak mijn ding te doen en toch op tijd bij Tendayi te zijn.
Wat ik niet wist is dat het zaterdag voor de eerste keer de Kings Cup was. De twee beste Swazi voetbalteams en de twee beste Zuid-Afrikaanse voetbalteams waren door de koning bij elkaar gebracht voor een dag toernooi. Mijn combi ging ineens een heel andere kant op dan de normale route. Het bleek dat er mensen in de combi zaten die bij het voetbalstadion afgezet wilden worden. Hierdoor heb ik foto’s van het stadion en kan ik zeggen dat ik bij dit historische moment was hahaha. De omleiding bracht de combi voor de deur van Gables. Een gelukkie! Ik was te vroeg en heb een goede cappuccino gedronken in de bar van een te duur hotel. Maar lekkerrrrr. Had mijn e-reader bij me en heb daar een half uurtje zitten lezen.

’s Middags loop ik in Manzini en merk dat ik me op mijn gemak voel in de stad. Zelfs door de mierenhoop van mensen en combi’s op het bus-/combistation manoeuvreren gaat als vanzelf. Fijn!
Tendayi heeft me de markt laten zien. Hier zou ik een paar maanden geleden niet prettig hebben gelopen en nu vond ik het leuk om te ‘shoppen’.
Het gaat er al weken over op kantoor dat Chicken Dust echt heel lekker is. Ze hebben het met name in Manzini, niet in Nhlangano (het dorp waar ik woon). Bij ons kennen ze alleen ingevroren vlees (beef, kip, varken incl. bot) in dikke plakken gesneden bij de slager wat ze op de grill gooien. Dat super gerecht wilde ik wel eens meemaken. Tendayi en ik zijn door Swazi (chauffeur die regelmatig voor VSO rijdt) naar een Chicken Dust stand gebracht. Het blijkt een stuk van de kip (poot, vleugel, borst) te zijn wat op de grill gaat. De reden waarom het Chicken Dust heet is niet helemaal duidelijk. De een zegt omdat het bereiden ervan zo rokerig is en de ander zegt dat het komt, omdat de kippen langs de weg gelopen hebben en ze daardoor stoffig zijn (en dat is het hier echt wel!!). Het was vooral leuk om mee te maken en smaakte prima trouwens. Daarna bij Tendayi thuis aan de thee. Leuk om te zien hoe zij woont en was weer gezellig om bij te kletsen.

Volgend weekend komen Floor, Bram en mijn moeder en kijk ik even hoe het loopt met het plaatsen van mijn verhaal op de blog. Het is geen spits plan om twee uur in het internetcafé te zitten in afwachting tot alles erop staat en ze te laten wachten. Jullie merken het vanzelf.
Swazi en ik staan zaterdag samen klaar op het King Mswati III vliegveld om ze op te halen. Ik kan niet wachten tot het zover is.